Kerstmis in aantocht…..

Krijg jij ook zo de zenuwen van Kerstmis? Of feestdagen in het algemeen eignelijk? Al die to do lijstjes, al dat geregel en niet te vergeten de must-have lijstjes voor onder de kerstboom. Grrrrr, ik raak bij voorbaat aan de drank. Tijd om eens te inventariseren of het ook anders kan. Volgens mij heeft het te maken met al die ingebakken rituelen, overtuigingen en verwachtingen. Laten we ze eens doornemen.

Kerstmis=gezellig

Natuurlijk is het een gezellige tijd en is het leuk om cadeautjes uit te zoeken. Ook is het niet verkeerd om te fantaseren welk fantastisch maal je gaat bereiden voor je dierbaren. De juiste kerstboom kiezen èn gezamenlijk (echt??) optuigen, allemaal heel gezellig. Maar waarom zien veel mensen dan toch als een berg op tegen de kerstdagen? Juist. Omdat het gezellig MOET zijn.

Kerstmis= kerstboom

Geen kerst zonder kerstboom, maar ik heb het wel gehad met al die naalden. Een nep kerstboom is ook vreselijk (zit je 30 jaar tegen dezelfde boom aan te kijken en waar laat je zo’n ding in de zomer?) en een kerstkrans is in verhouding peperduur. Nu heeft het gelukkig flink gesneeuwd en ligt het bos vol dennen- èn sparrentakken. De Douglas heeft de mooiste takken en de naaldjes blijven lekker lang zitten. Ballen en ene lintje erin, beetje nat houden met de plantensproeier en na de kerst meteen bij het GFT.

Kerstmis= luxe cadeaus

Waar de Sint nog weg komt met een handvol pepernoten en een le-he-ter va-han ban-ke-het, is kerstmis een feest van luxe. Niks geen erwtensoep, maar een vier, vijf of liefst zes gangen menu. Geen prullen van het Kruidvat, maar luxe artikelen, liefst met stekker er aan én helemaal trendy. Dus ook nog duurzaam. Dat legt natuurlijk heel wat druk op de gevers (lees betalers) van de cadeaus. Trouwens wel eens gedacht om een lederhosen te kopen voor kerst?

Kerstmis= familie

Eigenlijk is dat vooral een reclame truc. Al die beelden van tafels vol “gezellige”(want lachende) mensen die een familie uit beelden. Troost je. De meeste ruzies ontstaan tijdens de feestdagen. Oud zeer komt naar boven. Vooral na een overvloedige maaltijd komen de tongen los. Zeker wanneer Ome jan ook nog eens de Tia Maria van het toetje voor de derde keer bijschenkt.

Kerstmis= Weihnachten

Wanneer je het Duitse woord voor kerstmis goed bekijkt dan vallen twee associaties meteen op: wein-nachten (met viel wein of zum weinen?) of zelfs aan weh-nachten, iets wat pijn doet zo tijdens een bevalling in de nachtelijke uurtjes. Maar het Duitse kersfeest is dan ook om te huilen. De traditie wil dat er een soort van brood gebakken wordt waarin een muntje verstopt is. Degene die zijn tanden op het muntje breekt krijgt alle cadeaus. Een schrale troost???

Frohe Weihnachten

Duitsers snappen dat heel goed en dus zetten ze steevast “Frohe” voor de Weihnachten. Dat klinkt dan nog een beetje leuk. Maar wanneer je al die dingen zo achter elkaar leest, valt één ding op. Kerstfeest vieren is een hoop werk. Kost een hoop geld. En levert een hoop spanning op. Wat als we de kerstmuziek nou eens vervangen door vrolijke Duitse schlagers? Wedden dat de spanning onmiddellijk uit de lucht verdwijnt wanneer Anton aus Tirol inzet, op het moment dat Ome Jan alwèèr aanstalten maakt een oude koe uit de sloot te sleuren? Geheel toevallig hebben wij de kneiters hier voor je op een rijtje gezet