Er was een tijd dat iedere slijter een achterdeur had waar je tot laat in de nacht terecht kon wanneer je drankvoorraad je dorst niet kon bijhouden. Of dat je je krat bij de kroeg liet vullen en dan de volgende ochtend die gewoon mocht verruilen voor een nieuw kratje. Afgezien van een enkele Achterhoekse optimistische Nathals die het aandurft een eigen biermerk te promoten, is het in 2019 nulpuntnul wat de klok slaat.

Vroegâ was alles beter

Een tijd waarin je van roken nog geen kanker kreeg en de fles met Southern Comfort leeg moest als je die met zijn drieën in de avondwinkel had gekocht. Een tijd waarin je van je moeder op 16 jarige leeftijd gerust twee BaCo’s mocht drinken voordat je de deur uit ging om te stappen en het niet erg was wanneer je tegen vieren in bepaalde staat je bed weer in rolde. Als je maar heelhuids thuiskwam, de rest was bijzaak.

Worden-wie-je-bent en andere flauwekul

Aan die tijd moet ik wel eens denken als ik de zoveelste reclame zie voor alcoholvrij bier en zelfs de meest doorgewinterde bierdrinker er standaard een kratje van in huis heeft staan. In benevelde toestand zijn, lijkt “uit”, nu bewustzijn het allerhoogste lijkt waar een mens naar moet streven, met de nadruk op “zijn” of uiteraard worden-wie- je- bent. Voor velen (vooral mannen) nog steeds de meest raadselachtige goeroe zin ooit bedacht.

Helder uit je ogen kijken

Het alcoholvrije leven heeft natuurlijk vele voordelen, maar echt gezellig is het eigenlijk nooit. Liederlijk dronken worden en dingen doen die je in nuchtere toestand niet in je hoofd zou halen is er niet meer bij. Akelig helder zijn maakt het lastiger om gewoon te ontspannen in bijzijn van anderen. Altijd moet je alert zijn dat je een ander niet op de tenen trapt, dat je goede bedoelingen niet verkeerd uitgelegd worden en nooit mag je eens krabben waar het echt jeukt.

Nulpuntnul voor de Bob

Met gemengde gevoelens kijk ik naar de grote feesten waar vooral middelbare koppels, elkaar lallend omarmen, want stiekem ben ik gewoon jaloers. Probeer maar eens broodje nuchter (tja iemand moet de Bob zijn) de gemiddelde après-ski leuk te vinden of een polonaise mee te lopen wanneer je alleen maar nulpuntnul drinkt.

Leven na nulpuntnul

Gelukkig is er wel een lichtpunt: het went. Er komt een moment dat je dat biertje niet meer nodig hebt om helemaal jezelf te zijn. Je merkt dat je liever in het bos loopt met de hond dan dat je tot in de kleine uurtjes rond te hangt in een lawaaierige mensenmassa. En hoe langer je het vol houdt, hoe meer je waardering krijgt voor de kleine momentjes waarop je dat ene lichtstraaltje opvangt dat je hele dag goed maakt.

Goede voornemens beklijven

Houd vol mensen. Alles wat je aandacht geeft groeit, behalve de omvang van je taille. Nog een paar maandjes en je kunt je lederhosen van tien jaar geleden weer aan. Je zult merken dat je fitter bent en misschien krijg je wel zoveel energie dat je een bergbeklimming weer ziet zitten. Met een paar gespierde benen ziet zo’n broek er toch veel beter uit. Wie weet ga je zelfs weer iets nieuws leren. Een cursusje shuhplattern bijvoorbeeld. Zum wohl!